Heb ik vorige week een blog geschreven over het belang van goed management op ziekteverzuim (natuurlijk professioneel ondersteund door P&O). Lees ik net een artikel over dat het noodzakelijk is om te investeren in gezonde werknemers (http://www.managersonline.nl/vaknieuws/20504/investeren-in-gezonde-werknemers-is-noodzakelijk.html). Klinkt alsof er niet geïnvesteerd moet worden in zieke werknemers... Ik kan me niet voorstellen dat dit de bedoeling is. Laat ik het maar eens bij de kop pakken.
Het blijkt dat er op 22 juni een webinar is geweest van Nationale Nederlanden over duurzame inzetbaarheid van werknemers. Daarbij zijn cijfers gepresenteerd uit een onderzoek onder 635 HR-managers en directeuren, uitgevoerd door onderzoeksbureau GFK Intomart. Wat blijkt:
- Tweederde verwacht dat het verzuim de komende jaren stabiel blijft
- 40% is van mening dat verzuim erbij hoort en dat je daar weinig aan kunt veranderen
- 41% is niet goed op de hoogte van de kosten van verzuim binnen het bedrijf
- Ruim de helft van de bedrijven reserveert geen specifiek budget voor de gezondheid van de werknemers
- Driekwart heeft te maken met de kosten van veelverzuimers
- Bijna de helft van de bedrijven geeft aan meer te gaan doen aan arbeidsvitaliteit en verzuimpreventie, mits ze daarbij ondersteuning zouden krijgen van bijvoorbeeld een arbodienst, de overheid of een verzekeraar.
Dat laatste is natuurlijk koren op de molen van NN maar laten we daar niet over zeuren. Want zetten we de cijfers mijn vorige blog over de kosten ernaast, mag duidelijk zijn dat hier meer dan genoeg werk aan de winkel is voor een heleboel partijen. Aanpakken dus en dat volgens het BRAVO-principe: (meer) bewegen, (stoppen met) roken, (matig met) alcohol, (gezonde) voeding en (voldoende) ontspanning.
Tegelijkertijd heb ik met veel interesse de blog van Anastasia van 28 juli gelezen (http://www.expeditieduurzaam.nl/duurzaam-hr/sustainability-leadership-in-kenya). Wat een geweldig verhaal over Maria Olama die in haar eentje een hele gemeenschap mee op sleeptouw neemt. Hoe zou het in Kenia gaan met ziekteverzuim? Hoe zou het daar gaan met BRAVO? Ik denk niet dat meer bewegen veel effect zal hebben op de arbeidsproductiviteit en –vreugde in Kenia. Gezonde voeding? Eerst maar eens zorgen voor water, eten, een leefbare omgeving. Terwijl wij hier moeten worstelen om te zorgen voor gezonder personeel, worstelt men daar met heel andere zaken.
Wat zouden wij nu kunnen leren van de wijze waarop iemand als Jennifer in het leven staat? Dat we wel degelijk aandacht moeten hebben voor ziekteverzuim door te investeren in gezonde én zieke werknemers. Middelen als BRAVO, aandacht voor goede begeleiding en interesse vanuit de organisatie door de leidinggevende en P&O. Maar wat volgens mij nog een veel belangrijkere rol speelt is zingeving. Zorgen voor een gemeenschappelijk doel en belang groter dan alleen aandeelhouderswaarde of winst, waardoor medewerkers enthousiast en gemotiveerd willen werken. Dan zal aandacht voor gezondheid zich meer moeten richten op remmen dan op gas geven.
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>
Aandacht voor gezondheid moet zich richten op remmen i.p.v. gas geven - hiermee ben ik helemaal het eens. Ook is het in principe goed nieuws dat meer en meer bedrijven willen investeren in de vitaliteit van werknemers, helaas zou dit nooit lukken zolang bedrijven erop focussen om maar voortdurend te blijven groeien. "GROEI" - zolang dit het hoogste doel is van organisaties (en trouwens ook van het individu) zou "duurzaamheid" nooit een kans hebben. Hoe kunnen hebzucht en vitaliteit samen gaan?!
Bedrijven missen hier een grote kans om écht duurzaam bezig te zijn. Langdurig sterke en gezonde organisaties hebben een oprecht interesse in de gezondheid van werknemers, en doen moeite om hiervoor de ruimte te creëren. Door goede beslissingen op strategisch en beleidsniveau, die werknemers ervoor bewaard zich elke dag tot aan hun grenzen uit te putten. Plus: Door hun medewerkers te wijzen op hun eigen verantwoording voor een gezonde leefstijl. En dit vergt wel lef!
Gelukkig hebben bedrijven tegenwoordig alle steun (ook al niet per se van verzekeraars of van de overheid) van ervarene professionals, zoals bedrijfskundigen en vitaliteitsadviseurs. De combinatie van vitaliteitsmanagement op bedrijfsniveau en individueel niveau is volgens mij veelbelovend. Zo kunnen werkgever en werknemer gemotiveerd aan een gemeenschappelijk doel werken, en dat is productiviteit en tevredenheid op de lange termijn. Dit lijkt me echt werken met zingeving!