Tag: Zingeving

‘Ik ben authentiek’, zei de zoveelste deelnemer over zichzelf. Een paar maand geleden gaf ik de opdracht aan een groep mensen, aan het eind van hun eerste trainingsdag van een opleiding, om te pitchen. De bedoeling van een pitch is dat jij jezelf op zodanige wijze presenteert dat het de luisteraar prikkelt, zodat hij vervolgens meer over jou wil weten. Van de pak ‘m beet tien deelnemers verkondigden er minstens zes dat ze authentiek zijn. Dit woord is verworden tot een inhoudsloos containergrip; de luisteraar mag ernaar raden wat ermee bedoeld wordt. Eerlijk gezegd haak ik direct af bij het gebruik van dit soort begrippen. En trouwens ….. ik zou over mezelf nooit durven beweren

De mooiste weergave van het huidige tijdsgewricht is te vinden in een prent van cartoonist Jos Collignon. Een Griek, Italiaan, Portugees en Spanjaard liggen zonnebrillend in minuscule zwembroeken op hun handdoeken naast elkaar op het strand. Een Duitser is druk bezig met het graven van een kuil. De Griek zegt: ‘Günther, pak eens een biertje voor ons uit je koelbox en neem er zelf ook een…’ Is er een mooiere samenvatting te bedenken van alle nieuwsberichten die ons de afgelopen jaren teisteren over de financiële schuldencrisis, ook wel aangeduid als Euro-, krediet-, financiële-, geld-, bancaire of vertrouwenscrisis. Het is in ieder geval een crisis die ons bezig houdt en het houdt maar niet op. Nu leven we weer naar het Griekse referendum van komende  zaterdag toe. 

Soms confronteert het leven je met een onverwachte gebeurtenis die veel invloed op je toekomst heeft. Zo werd ik op een avond in mei 2010 gebeld door Christien Oudshoorn. Zij werkte als trainster op het gebied van Leiderschap en communicatie en ging in die hoedanigheid regelmatig naar Bolivia om daar jonge trainers op te leiden. Via via had ze van mij gehoord en ze wilde haar horizon eens verbreden om in Argentinië de projecten van Che Amigo te bezoeken. Na dat bezoek nam ze ontslag, verkocht haar huis en creëerde haar eigen baan binnen Che Amigo; het ontwikkelen van verschillende communities in Argentinië en Bolivia door middel van een intensief Leiderschapsprogramma.

In één bedrijf werken drie afdelingen elk aan verschillende projecten al dan niet voor dezelfde klanten. Tot voor kort boerde het bedrijf goed en iedereen, in casu klant, medewerker en management, was tevreden. Meer en meer echter stelt de klant projecten voor waarbij samenwerking tussen afdelingen noodzakelijk is. Dergelijke toenemende eisen van de klant zijn herkenbaar voor veel organisaties.
Het tot nu toe succesvolle bedrijf begint echter te merken dat projecten steeds vaker te laat worden opgeleverd, dat de kosten toenemen en dat er strijd groeit tussen de afdelingen over het toekennen van meerkosten van projecten. Dit geldt met name voor die projecten waarin de afdelingen nauw met elkaar moeten samenwerken. Ook de stress bij de medewerkers neemt toe, wat zich uit in een stijgend verloop en ziekteverzuim.

Als januari de maandag van het jaar is, dan is december de maand van op verhaal komen. Zeker als je onverhoopt, zoals mij overkwam, in een lange file stilstaat met rechts van de weg het bordje snelheidscontrole. Dat wordt in ieder geval geen prent. December. De dagen worden korter. December, is dat niet de maand die maant tot afronden; nog even dit gesprek, die klus, dat telefoontje. Alleen, als we niet uitkijken, rennen we op weg naar rust.
Mijn idee: laat het buiten maar waaien, regenen of sneeuwen. Geniet desnoods van die file en bestempel je auto als het hol waarin je je tijdelijk terugtrekt. Dit geldt overigens niet alleen voor de maand december, het toilet en de auto schijnen dè rustpunten.
December biedt bij uitstek de gelegenheid voor een goed gesprek met je collega(‘s). Waar heb je het dan over?

Huib Broekhuis, de grondlegger van Go Beyond MBA, sprak met twee deelnemers aan de conferentie in Rio en kwam tot heel andere conclusies dan de pers. In zijn blog relativeert hij zaken en zet hij uiteen welke betekenis en zingeving uit zo’n top kunnen voortkomen.

Recent vond de Rio-top plaats, officieel de Rio top +20. Daarmee wordt verwezen naar de vorige Rio top 20 jaar geleden waar later onder meer het Kyoto protocol uit voortkwam. De top was bedoeld als mondiale bijeenkomst voor het bedenken van oplossingen voor wereldcrises rondom armoede, honger, milieu en financiën.

Officieel was de top waar zo’n 50.000 vertegenwoordigers van overheden, bedrijfsleven en organisaties vertegenwoordigd waren, een teleurstelling. Er werden slechts op 4 van de 50 terreinen concrete doelen en uitkomsten geformuleerd. Dat was dus blijkbaar het criterium voor succesvol zijn.

Olierampen, verdwijnen van grondstoffen, aantasting van natuurgebieden, energiediscussies. Ik volg aandachtig het nieuws op het gebied van duurzaam omgaan met onze leefomgeving. Dat heb ik overigens al mijn hele leven gedaan, toen het woord duurzaamheid nog verre van in de mode was. Ook praat ik vaak over de ontwikkelingen op dit terrein in mijn netwerk. En ik kan niet zeggen dat ik van al deze informatie gelukkig wordt. Sterker nog, ik betrap mezelf geregeld op een stemmingsdaling al naar gelang het onderwerp. Maakt aandacht voor duurzaamheid dan ongelukkig?