Tag: Storytelling

‘Ik ben authentiek’, zei de zoveelste deelnemer over zichzelf. Een paar maand geleden gaf ik de opdracht aan een groep mensen, aan het eind van hun eerste trainingsdag van een opleiding, om te pitchen. De bedoeling van een pitch is dat jij jezelf op zodanige wijze presenteert dat het de luisteraar prikkelt, zodat hij vervolgens meer over jou wil weten. Van de pak ‘m beet tien deelnemers verkondigden er minstens zes dat ze authentiek zijn. Dit woord is verworden tot een inhoudsloos containergrip; de luisteraar mag ernaar raden wat ermee bedoeld wordt. Eerlijk gezegd haak ik direct af bij het gebruik van dit soort begrippen. En trouwens ….. ik zou over mezelf nooit durven beweren

Je bent ze vast weleens tegengekomen; die mensen die weinig zeggen, maar als ze hun mond opendoen, dan luistert iedereen. Op de één of andere manier voelen ze feilloos aan hoe de stilte te gebruiken om hun invloed te maximaliseren en tot uitwisseling te komen van argumenten of informatie die er echt toe doen.

Regelmatig kom ik managers tegen die drie kwartier in een uur praten en ervan uitgaan dat iedereen hen en begrepen heeft en doet wat hen gezegd is. Het bijzondere aan mijn vak is dat ik hoor van de managers wat hun perceptie is over het overbrengen van boodschappen aan de medewerkers. En ik hoor van medewerkers terug hoe zij erover denken.

Ja – maar, lieve dames – we hebben nog nooit in ons leven na hoeven denken over onze talenten en vaardigheden. En dat is moeilijk hoor als je dat nog nooit gedaan hebt. Aan het woord is Gerrit en hij is één van de twintig deelnemers aan een workshop. Hij is nu nog, net als zijn collega’s, werkzaam in een administratieve functie binnen een organisatie die gaat reorganiseren. Volgend jaar of uiterlijk dat jaar erop staat hun functie op de tocht. De bij de workshop aanwezigen zijn zonder uitzondering 45+ en al vele jaren werkzaam binnen dit bedrijf. ‘Ja, dat is moeilijk’, beamen wij: ‘zeker als het nieuw is en het kan een gevoel van onmacht geven als je geen idee hebt waar te beginnen!’ Vervolgens komt een gezamenlijke frustratie boven: ‘Iedereen roept maar dat we proactief moeten zijn, maar wat is dat dan?’