Papieren tijgers blijven bijten
Noem mij ouderwets, maar ik hecht erg aan het bekende papieren treinkaartje. En dat heeft niks te doen met nostalgie, want dan had ik wel gezegd dat ik het kartonnen kaartje nog graag in de knuisten had willen houden tijdens mijn reizen van a naar b. Dat doe ik niet, ik hang niet naar het oude omwille van het oude, maar omdat de opvolger niet voldoet.
Bij de introductie van het nieuwe betaalsysteem, raakte ik direct in de aanvaardmodus. Eindelijk zou het dan gedaan zijn met allerhande betaalmiddelen die niet op elkaar aansloten. Weg strippenkaart, weg treinkaart, overboord met het ticket voor de veerboot. Nu is het eind 2013 en