Tag: Menselijke maat

Wat zijn je vakantie-ervaringen? Hoe heb je de afgelopen zomer be- en geleefd? En, wat neem je van deze periode mee voor de rest van het jaar? Ben je teruggekomen met inspirerende ideeën waar je mee aan de slag gaat? Loop je energiek rond en ben je vast van plan deze gemoedstoestand vast te houden door regelmatig te sporten? Ga je nu eindelijk die cursus volgen of juist stoppen met een bepaalde activiteit, omdat het tijd wordt voor iets anders?

’Binnenkort beleef ik mijn negende reorganisatie’, verzucht een vriend. ‘Op de langere termijn weet ik niet hoe mijn afdeling eruit komt te zien’, vertelt de leidinggevende. De organisatie van de een is in de loop der tijd gekrompen van 4.500 naar straks 900 medewerkers. De leidinggevende heeft te maken met politieke keuzes op het vlak van Jeugdzorg en AWBZ. Banen veranderen of staan onder druk. Werk, een belangrijk houvast, is niet meer zo vanzelfsprekend. Kijk naar het aantal flexcontracten. Voor jongeren is het soms lastig om ertussen te komen.

Als je met enige afstand naar dichtbij kijkt, springt er elke werkperiode als vanzelf één thema uit. Dan gaat het nu even niet over ervaren gevoelstemperatuur of – omdat we geen Rijksmuseum meer hebben, maar een Rijks Museum – de neiging om in let-ter-gre-pen te gaan schrijven. Zal ook vanzelf weer overgaan. Een tijdje terug drong steeds het thema vertrouwen zich op. Weerstand is mijn huidige onderwerp, met als centrale vraag van leidinggevenden op mijn weg: ‘Hoe krijg ik ze mee?’ Met ze wordt dan gedoeld op medewerkers die nogal wat weerstandsvermogen in de strijd gooien.

Een haiku is een uit Japan afkomstige vorm van dichtkunst geschreven in drie regels, waarvan de eerste regel 5, de tweede regel 7 en de derde regel weer 5 lettergrepen telt. De klassieke haiku gaat over de jaargetijden en drukt een opgedane ervaring uit. De moderne haiku is qua onderwerpkeuze vrij, het kan over van alles gaan. Dus ook over de essenties van deze website:

op expeditie
duurzaam omgaan met mensen
sfeer als resultaat

We hebben per dag zo’n 60.000 gedachten. Mirelle van den Anker beschrijft deze en komende week hoe je de kwaliteit van gedachten op een hoger level brengt.

Veel van de managers, professionals en kantoormedewerkers die ik begeleid kampen met negativiteit om zich heen. Ze vinden het moeilijk om daarmee om te gaan. Een baas met wie ze niet door een deur kunnen, klagende collega’s, noem maar op. Het kost ze veel energie en ze reageren het vaak ongewild af op zichzelf, hun partners of kinderen.
Daarom besteed ik de komende tijd aandacht aan dit thema en geef ik je praktische tips en tools die je kunt toepassen.
Deze en komende week deel ik 10 technieken met je hoe je negatief denken kunt stoppen. Het is onwijs belangrijk om je negatieve denkpatronen te stoppen, omdat ze je heel veel energie kosten. De Dalai Lama zegt hierover: “Onze negatieve emoties zijn zo krachtig dat een constante inspanning nodig is om ze tegen te gaan.

DE stoel in het gemeentehuis van Westerveld vangt mijn blik en ik vind het daardoor DE stoel.
Een stoel uit één stuk, imposant, robuust, natuurlijk, een blikvanger die zelf ook al veel heeft gezien, getuige de omvang, de leeftijd en de aantekeningen die in al die jaren op DE stoel zijn achtergelaten.
Een stoel om op en in te zitten. Die de maat neemt en iets versterkt van degene die er op of in zit.
Ik zie het wel zitten voor een paar managers die ik ken om zich te nestelen in de stoel.

Begin dit jaar was ik aanwezig bij een bijeenkomst, die werd aangekondigd als Kennis Lab try-out. Alleen al vanwege de bijzondere titel wilde ik erbij zijn. Vanuit drie organisaties presenteerden collega’s workshops. Ieder had uit zijn netwerk mensen gevraagd, de kosten werden hoofdelijk omgeslagen en met twaalf mensen hadden we een geanimeerde middag. Workshops over systemisch werken, morele oordeelsvorming en actuele ontwikkelingen in personeelsbeleid in de vorm van een spel volgden elkaar op. Tips werden uitgewisseld en ik had het gevoel dat ieder van de aanwezigen iets bruikbaars mee naar huis nam. Een mooie vorm van participatie door het organiseren van een ontmoetingsplaats. Nu is het in mijn beroepsgroep vrij gebruikelijk dat er het een en ander aan ontmoetingen wordt georganiseerd. Waar blijft dat ene promotieonderzoek waarin de relatie tussen beroepskeuze en de behoefte aan aandacht wordt uitgezocht? Toch sluit de opzet van een dergelijke bijeenkomst volgens mij aan bij een behoefte die breder leeft.

De biologisch-dynamische boerderij waar wij hier thuis al jarenlang een groenteabonnement afnemen, bevindt zich in een jubileumjaar. 25 Jaar geleden schakelden ze van een zo hoog mogelijke productie tegen een zo laag mogelijke kostprijs – waarbij groei en vitaliteit van planten niet voorop stond – naar biologisch. Hun afzet is de laatste jaren alleen maar gestegen en met de invoering van groenteabonnementen, al 18 jaar geleden, hebben ze een stevig financieel fundament onder hun bedrijfsvoering.
Tijdens de herfstmarkt is er ook een stand van de boerderij waar ik mijn groenteabonnement heb. Alleen, die winterkolen komen mijn neus uit, ik snap dat ze seizoensgroenten aanbieden, maar toch. Als ik aarzelend ter sprake wil brengen dat ik overweeg om er een punt achter te zetten, want die kolen… word ik door de boer enthousiast begroet en in een adem door vertelt hij een potentiële abonnee dat ik een tot een van de eerste trouwe klanten behoor. Aarzelend bespreek ik mijn koolallergie en natuurlijk hou ik mijn abonnement.

De afgelopen jaren heeft Bert den Boer, redacteur voor Expeditie Duurzaam, diverse boeken geschreven. Zijn nieuwste is net uit en heeft goede recensies ontvangen. Een reden om hem eens te vragen naar zijn drijfveren.

Bert, je nieuwe boek heet: “Echt contact – hoe zorg je ervoor dat het klikt?” Wat is de reden dat dit boek geschreven is?
Mensen vinden het vaak lastig om echt contact te maken. In die zin lag het thema voor het oprapen. Verder viel me op dat tijdens trainingen en coachingsgesprekken altijd privévoorbeelden aan bod komen; zeker bij trainingen over coachend leidinggeven. Dat zette me aan het denken. Coachen vindt niet alleen plaats in een professionele werkomgeving.

Het is vrijdagmiddag. In de binnenstad ben ik op weg naar een afspraak, een biertje in een kroeg. De jongeman die mijn pad kruist, kijkt verrast:´He Bert, goed dat ik je tegen het lijf loop, ik wilde je al bellen.
Ha Job, je kunt me nog steeds bellen natuurlijk, maar nu we elkaar toch zien…
(gevat als altijd). Waar wilde je me over bellen?
Jij hebt me ooit gecoacht weet je nog, wanneer was dat?
Dat is toch al heel lang geleden, 2005/2006? Hoezo?
Je moet weten, ik ben ontslagen en er wordt gezegd dat ik onvoldoende gedragsverbetering heb laten zien na dat coachingstraject met jou (waarna een pijnlijk verhaal volgt over een totaal onverwachte mededeling).Wacht even, wij hebben toch afrondend een driehoeksgesprek gevoerd destijds. Ik zal het eens nakijken, je hoort van me. Sterkte. Je hoort van me.’