Tag: Innovatie

Sterk blijven door co-creatie

Zojuist sprak ik een entrepreneur die zich bezighoudt met de verkoop van hard- en software en reparaties. Ik bezocht hem, omdat op een ongelukkig moment mijn laadsnoer van de laptop het had begeven. Het was negen uur ’s morgens; de winkel was net open. Daar ik er vaste klant ben, ontstond er een gesprek. Meestal is het er erg druk. Nu was er tijd voor een praatje waarvan de kern was: ‘Hoe houd je de moraal en het geloof in een zakelijke toekomst hoog?’

Nu dat omzetten terug lopen, de meeste organisaties minder investeren en klanten hun spaartegoed onaangeroerd op de rekening laten staan.

Eén van mijn antwoorden daarop is: co-creëren!

Dat visualiseren in verschillende werksituaties waarde heeft, is jammer genoeg nog onvoldoende bekend. Je kunt er denk- en acceptatieprocessen mee versnellen; en dus doelstellingen. Vandaar dat ik in deze tekst graag ervaringen deel over de mogelijkheden van visualisaties op de werkvloer.

 Het overbekende spreekwoord

Eerst zien, dan geloven; dat zeggen we allemaal toch weleens? In minder dan een tiende van een seconde krijgen we een gevoel bij een visuele gebeurtenis. En dat is behoorlijk snel. Veel sneller dan wanneer je een alinea moet lezen, dit moet verwerken en begrijpen. Bijna 50% van je hersenen is gericht op visuele verwerking blijkt uit onderzoek van David van Essen. Een groot deel van je hersenen neemt informatie

Einde van de week. In de auto op weg naar huis met “vrijdagmiddag live” (radio 1) op de achtergrond en met mijn gedachten al in het weekend. Op een gegeven moment werd mijn aandacht toch getrokken door het gesprek op de radio. “Talent op de werkvloer wordt door veel organisaties niet ontdekt en dat is zonde”. Eric Matsers was te gast en trok de vergelijking met talentontwikkeling in de topsport en het bedrijfsleven. Hij stelde dat medewerkers in de weg worden gelopen door het middelmanagement dat vooral elkaar lijkt bezig te houden en verantwoordelijkheid bij mensen wegneemt zonder mensen uit te dagen en het initiatief te nemen.

Op de onlangs gepubliceerde lijst van de meest innovatieve landen, bleek Nederland een paar plaatsen gestegen. Maken we al gebruik van het totale potentieel  aan innovatieve krachten? Het antwoord is: ‘het kan altijd beter’. We zetten deze, in de tijd waarin we de stofwolken van de crisis van onze kleding aan het afkloppen zijn, nog te weinig bewust in.
Daar waar het wel wordt ingezet, groeien organisaties als kool en verdubbelen ze hun omzet jaarlijks. Bij de opening, begin september, van het nieuwe pand van mijn accountant, sprak ik een jongeman van midden twintig die sinds zijn 16e jaar op innovatieve wijze onderneemt in de printwereld. Zowel hij als het accountantskantoor groeien. De laatste door het uitbreiden van de dienstverlening met mediation plus dat ze klantgerichtheid steeds meer invulling geven en ook mij als klant positief verrast.
Daar is durf  en geloof voor nodig, de bereidheid om risico’s te nemen en het vrijmaken van tijd voor innovatie.

Competentie- of talentmanagement zijn voor veel organisaties gemeengoed. Op gezette tijden bespreken leidinggevenden en medewerkers hun gedrag, vaardigheden en kennis (competenties/talenten) in relatie tot hun werk, de resultaten en/of het toekomstperspectief. We bespreken de competenties die nog ontwikkeld moeten worden en/of we kijken naar dat waar iemand goed in is. Allemaal prima! Maar is de kans niet groot dat deze gesprekken verzanden in sociale prietpraat?

Sociale prietpraat? Ja, praten over competenties die er wel degelijk toe doen maar waarbij we aan de oppervlakte blijven, omdat we er maar twee of drie keer per jaar over in gesprek gaan. Een gesprek dat zich bovendien in vele gevallen beperkt tot de leidinggevende en de medewerker. En vaak gaat het dan nog om voorbeelden uit de praktijk die recent zijn voorgevallen. Volgens mij missen we zo de kern van de zaak, namelijk wat is de betekenis van de competentie in de context van het team en hoe verhoudt deze competentie zich ten opzichte van de dynamiek waarmee medewerkers dagelijks te maken hebben. Hoe kunnen we dan echt doordringen tot de essentie van een competentie zodanig dat deze ook echt betekenis krijgt in de context van de organisatie, het team? Laat mij dit even verduidelijken aan de hand van de veel gebruikte competentie “samenwerken”.

Blijf je als werkgever mentale uitdagingen geven aan je medewerkers of zet je (onbewust) in op ‘mentale slijtage’? Ik zal de term ‘mentale slijtage’ verduidelijken: door dag in dag uit hetzelfde werk te doen of hetzelfde kunstje routinematig toe te passen, roest het radarwerk in de hersenpan vast en zijn medewerkers na verloop van tijd nauwelijks in staat om taken op een andere wijze aan te pakken. Managers zijn zich er helaas nauwelijks van bewust dat ze dit zelf in de hand werken. Onlangs was ik er getuige van hoe medewerkers een standaardformulier met daarop vragen en te bespreken onderwerpen uitgereikt krijgen. Op basis van dit formulier moeten ze met de klant in gesprek gaan. De man vertelde vol trots dat

En die druk wordt nog een tandje groter als er sprake is van aandeelhouders die tevreden moeten blijven. Hoezo eigenlijk? De druk wordt nog groter wanneer het op niveau blijven van sales tot topprioriteit wordt verheven. De laatste maanden staan de verkopen op allerlei gebied onder druk en in het verlengde daarvan medewerkers op zowel tactisch en operationeel niveau. Nadruk op sales gaat ten koste van lange termijn innovatie, omdat het resultaat van een interventie binnen een maand zichtbaar moet zijn in de KPI’s. Tegelijkertijd wordt verwacht dat managers zorgen voor kostenbeheersing, innovatie en het hoog houden van de moraal.

Mark van Tooren is al jaren werkzaam EHRM-gebied. Hij heeft zowel een technische als HR-achtergrond. Wat is EHRM, wat is de stand van zaken en waar gaan we naartoe? In dit interview lees je de antwoorden.

Mark, kun je in het kort uitleggen wat EHRM inhoudt?

EHRM is simpelweg het inzetten van web- en internettechnologieën binnen HR. Wat het ‘E’-tje doet is het beschikbaar maken van functionaliteiten in de systemen van HR voor een veel grotere groep dan alleen de experts binnen HR. Die grotere groep bestaat voornamelijk uit medewerkers en managers. Daar zit overigens wel een crux.

In het werken met leiders en managers valt me steeds weer op dat ze te ‘extern gericht’ zijn. Ze staan nauwelijks stil bij interventies die ze plegen en de effecten die ze daarmee genereren. Wanneer ze tijdens een coachsessie of een training de vraag voorgelegd krijgen wie een voorbeeld voor ze is geweest of waar hun eigen leider aan moet voldoen, dan ontstaat er een k(l)eurige meetlat. Als ik vervolgens vraag hoe vaak zij zichzelf langs die meetlat leggen, valt er een pijnlijke stilte. Eerder zette ik al een aantal adviezen op een rij voor zelfreflectie (http://www.expeditieduurzaam.nl/duurzaam-hr/leiderschap-ik-zeg-doen) en het belang van het dagelijks nemen van ‘sabbatical minutes’ (http://www.expeditieduurzaam.nl/duurzaam-individu/leiderschap-en-de-dagelijkse-sabbatical-minutes). Tijdens deze reflectiemomenten kunnen leidinggevenden het volgende voor zichzelf nagaan:

Een interview met Amal Whyte die de eerste hackaton in een trein in Nederland – de ‘Hackatrain’ organiseert. Wat zijn haar beweegredenen om dit evenement op de rails te zetten en wat houdt het in?

In de vorige blog zeg je: ‘Ik wil een unieke beleving neerzetten en dat doe ik in samenwerking met een aantal grote partijen, die aansluiten bij mijn doelstellingen en doelgroep.’  Zou je voor de lezer eens uiteen willen zetten wat die doelstellingen en doelgroep zijn?

Mijn doelstelling is om Tech Open Air Berlin te promoten, een driedaags technologie festival in Berlijn. Om deze doelstelling te realiseren heb ik een uniek evenement bedacht, een hackathon in de trein op het traject van Amsterdam naar Berlijn: de ‘Hackatrain’. Met je toegangskaartje voor de ‘Hackatrain’ krijg je ook toegang tot Tech Open Air Berlin. Op deze manier breng ik Nederlanders in aanraking met dit innovatieve, creatieve festival.