Tag: Duurzame innovatie

Op de onlangs gepubliceerde lijst van de meest innovatieve landen, bleek Nederland een paar plaatsen gestegen. Maken we al gebruik van het totale potentieel  aan innovatieve krachten? Het antwoord is: ‘het kan altijd beter’. We zetten deze, in de tijd waarin we de stofwolken van de crisis van onze kleding aan het afkloppen zijn, nog te weinig bewust in.
Daar waar het wel wordt ingezet, groeien organisaties als kool en verdubbelen ze hun omzet jaarlijks. Bij de opening, begin september, van het nieuwe pand van mijn accountant, sprak ik een jongeman van midden twintig die sinds zijn 16e jaar op innovatieve wijze onderneemt in de printwereld. Zowel hij als het accountantskantoor groeien. De laatste door het uitbreiden van de dienstverlening met mediation plus dat ze klantgerichtheid steeds meer invulling geven en ook mij als klant positief verrast.
Daar is durf  en geloof voor nodig, de bereidheid om risico’s te nemen en het vrijmaken van tijd voor innovatie.

En die druk wordt nog een tandje groter als er sprake is van aandeelhouders die tevreden moeten blijven. Hoezo eigenlijk? De druk wordt nog groter wanneer het op niveau blijven van sales tot topprioriteit wordt verheven. De laatste maanden staan de verkopen op allerlei gebied onder druk en in het verlengde daarvan medewerkers op zowel tactisch en operationeel niveau. Nadruk op sales gaat ten koste van lange termijn innovatie, omdat het resultaat van een interventie binnen een maand zichtbaar moet zijn in de KPI’s. Tegelijkertijd wordt verwacht dat managers zorgen voor kostenbeheersing, innovatie en het hoog houden van de moraal.

‘Ja, ik heb alweer een volgend evenement bedacht en dat is het organiseren van een hackathon. Ik wil een unieke beleving neerzetten en dat doe ik in samenwerking met een aantal grote partijen, die aansluiten bij mijn doelstellingen en doelgroep. Ik wil een win-win-win creëren. Voor iedereen die meedoet moet het wat opleveren.’ Ik hap naar adem en denk bij mezelf: ‘fasten your seatbelt’ – waar gaat dit over – wat is in hemelsnaam een hackathon? Het is eind december 2014. Tegenover mij zit, in een veel te rumoerig Amsterdams etablissement, Amal Whyte. Onlangs heb ik haar voor het eerst ontmoet in haar rol als initiator voor een benefietdiner voor Hivos ten bate van het Indonesische eiland Sumba. Dit evenement was onderdeel van een crowdfundingcampagne om het eiland te voorzien van 100 procent hernieuwbare energie.

Vol enthousiasme en energie legt Amal me in het kort uit dat een hackathon meestal een 24-uurs brainstorm is, met een competitief element,

‘Wie meet die weet’, zo luidt een gezegde. Echter, weten we wel wat we meten?

Ik zie en hoor hoe langer hoe meer om me heen dat we met z’n allen aan het doorslaan zijn in meetgedrag. En dan in het bijzonder in het meten van onzin. Die ‘onzin’ schijnt te moeten leiden tot resultaatverbetering: door meer controle – voor meer efficiency. Helaas heeft dit vaak tot gevolg dat er eindeloos veel energie aan nog een nieuwe procedure verloren gaat en tegelijkertijd ook aan flexibiliteit, creatie- en innovatiekracht wordt ingeboet. O ja, ook de klantgerichtheid kan een flinke knauw oplopen.

Ik roep jullie op om eigen voorbeelden in te sturen en doe hierbij een voorzet.

Telefoniste: ‘Klantenhulplijn, goedemorgen. Zegt u het maar.’
Klant: ‘Goedemorgen, heeft u even?
Telefoniste: ‘Natuurlijk. Waar gaat het over meneer?
Klant: ‘Het gaat over de zorgverzekering en over keuzevrijheid.’
Telefoniste: ‘En? Wat is er aan de hand? Wordt u niet geaccepteerd?
Klant: ‘Nee, ze willen me wel hebben, maar ik voel me genomen.’

Onlangs zag ik bij het zappen een deel van een tv-programma waarbij een baas, die kennelijk een tijd undercover in zijn eigen bedrijf had gewerkt, zijn mensen toespreekt. Hij gaf toe dat hij ontzettend veel geleerd had. Zijn belangrijkste les was wel dat zijn eigen mensen heel goed weten welke veranderingen nodig zijn om verbeteringen te bewerkstelligen. Nog belangrijker: ‘zij weten ook hoe je dit kunt bereiken!’ Ogenblikkelijk moest ik terug denken aan een onder andere door mij georganiseerde bijeenkomst van de NVP waar Jan Hoetmer spreker/workshopbegeleider was. Hij bekleedt de functie Manager Creativity in Business & Development sinds een aantal jaren en weet inmiddels behoorlijk veel over kennisdeling en ideeënmanagement. Een paar van zijn de wijsheden deel ik hier graag met jullie.

De veranderingen in de ICT gaan snel. Een ding is duidelijk: de CO2 emissies van de ICT sector zullen nog verder toenemen. Maar welke factoren bepalen de ontwikkeling van deze sector? En hoe gaan we daar mee om? Op vrijdag-ochtend 28 juni laat ontwikkelingsorganisatie Hivos deskundigen uit de sector aan het woord in het Amsterdamse Pakhuis de Zwijger. Wim Buters (Deerns), Menno Chang (Movares) en Maikel Bouricius (GreenIT) presenteren prikkelende stellingen over toekomstige ontwikkelingen in data centra met special aandacht voor een duurzame energievoorziening. Het evenement is gratis toegankelijk en is bedoeld voor beslissers uit de data centra, beleidsmakers, wetenschappers, en alle organisaties die direct of indirect diensten leveren aan data centra.

De basisstructuur van de werkgever-/werknemerverhouding is de laatste vijftig jaar nauwelijks veranderd. De afgelopen tien tot pak ‘m beet vijftien jaar zien we links en rechts wijzigingen optreden bij vooruitstrevende bedrijven. Echter, het aannemen en afscheid nemen van personeel is over het algemeen afhankelijk van prognoses over wat een organisatie nodig heeft in een bepaalde periode. Bepaald wordt voor hoeveel uren personeel nodig is en welke taken ze vervullen binnen een tijdsbestek. In gouden tijden lijkt er binding te bestaan tussen de organisatie en de werknemer, maar in tijden van crisis kan dit snel omslaan.

40% van de jongeren zou graag een scooter willen hebben. Meer dan de helft van de jongeren vindt het geluid van normale scooters storend. Een kwart van de jongeren weet niet dat er elektrische scooters bestaan en de helft van de jongeren heeft nog nooit zo’n scooter gezien. Dit blijkt uit onderzoek dat R&D Dept. in samenwerking met de Nederlandse Stichting Geluidshinder deed onder bijna 1300 jongeren in de leeftijd 16-25 jaar te promoten. Electric Heroes is inmiddels in vijf gemeentes uitgerold. Daar is het aantal jongeren dat elektrisch scooterrijden overweegt met ruim 50% gestegen! Door dit succes starten vanaf 26 maart nu ook vijftien gemeenten in regio West-Holland de Electric Heroes campagne.

Hands on omgaan met kennisdeling is het vandaag het thema. Kennisdeling wordt belangrijk, zo niet urgent, nu het komend decennium 975.000 werknemers de leeftijd van 65 jaar bereiken en de arbeidsmarkt verlaten. Daar zit een flink aantal kenniswerkers bij. De aanwas van nieuw en jong bloed blijft achter bij de behoefte. Kortom, het is tijd om kennismaatregelen te nemen. Hoe je dat praktisch doet, wordt toegelicht door Jan Hoetmer. Hij is sinds 2006 Manager Creativity in Business & Development bij NedTrain en onder meer gespecialiseerd in: ideemanagement, het initiëren van creatieve sessies en het beïnvloeden van verandering van gedrag van operationele managers. Hij is een aanhanger van de praktische insteek om te komen tot resultaten. Tijdens de interactieve bijeenkomst zal hij vertellen over: