Tag: Duurzaam leiderschap

Om de een of andere reden zijn er mensen die zich om de haverklap aangevallen voelen en dit op een heftige manier uiten. Ik herinner me levendig een issue toen ik op Tae Kwondo zat en er tijdens het sparren iets gebeurde. Een van de heren vroeg zijn sparringpartner om ‘nu’ mee naar buiten te gaan om ‘het’ uit te vechten. De ander deed een stap achteruit en bleef rustig; hij overzag wat er gebeurde en liet zich niet in de energie meetrekken.
De uitdaging zit in het rustig blijven en je bewust zijn van de communicatiestijl die je inzet of het doorbreken van de communicatiestijl waarin de ander je (on)bewust wil meezuigen. Welke belangen heb jij hierbij?

Zijn wij er voor de regels of zijn de regels er voor ons?

Een paar blauwe ogen kijken vanachter een brilletje de kring rond? Het is opeens muisstil. Deze taal is men duidelijk niet gewend.
“Hm, wat bedoel je precies”, vraagt de projectleider? De man met de blauwe ogen achter het brilletje schraapt zijn keel: “Dit is misschien niet de juiste toonzetting in dit gezelschap en als externe heb ik misschien minder recht van spreken, maar ik sta voor wat ik zeg en zal nu uitleggen waarom.
Drie weken geleden ben ik ‘ingevlogen’ tegen een stevig uurtarief. Er moest vaart in het project waarbij, zoals jullie zeiden, het beschikbare overheidsgeld zo optimaal mogelijk moet worden benut. De werkelijkheid, die ik ervaar, sluit hier in de verste verte niet bij aan….

Want zeg nou zelf; je kent toch ook de uitspraak dat het eenzaam is aan de top? Bijna altijd wordt er gesproken over leiderschap als een solistische taak. Als er naar voorbeelden van leiders wordt gevraagd, dan volgen steevast grote namen als Nelson Mandela, Moeder Theresa, Neelie Smit, Barack Obama en dergelijke. Allemaal mensen die gedurfde acties uitvoerden en daardoor zo bekend zijn. Hun acties lijken vanuit het individu te zijn voortgekomen. We vergeten dat er een ‘community’

Duurzaam is wat mij betreft geen bijvoeglijke naamwoord en geen dure term voor een nieuw soort leiderschap. Als bedenker van duurzaam leiderschap/‘sustainable leadership’ 8 jaar geleden mag ik achteraf wel zeggen dat de keuze voor deze term niet ideaal was. Allereerst omdat het twee zogenoemde ‘besmette’ termen behelst: ‘duurzaam’ en ‘leiderschap’. Om te beginnen met leiderschap. Heb je weleens gemerkt dat men in Nederland allergisch is voor bazen, voor moeten, voor ‘niet je eigen ding mogen doen’? En hoe goed past ‘duurzaam’ en de 3 of 4P’s bij ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’? Daarnaast nog het woord ‘duur’ in duurzaam!

‘Kruisbestuiving is echt een te gekke techniek als je originele ideeën wilt genereren tijdens je brainstorm. Je kunt bijvoorbeeld een ex-wc-juffrouw vragen om mee te denken. Nu ze toch bijna allemaal hun baan hebben verloren, omdat er van die muntjesautomaten langs de snelweg zijn geplaatst ……’

Deze opmerking plaatste ik onlangs tijdens een trainingsdag. Verbaasde blikken en opgetrokken wenkbrauwen zijn mijn deel. Kan zijn dat de suggestie ietwat te out of the box was? Of is er iets anders aan de hand? Een dag later namelijk was ik zelf lid van een brainstormpanel waaraan mensen deelnamen die heel verschillende professies vertegenwoordigden met als doel om door kruisbestuiving een zo groot mogelijk aantal originele en levensvatbare ideeën te verzamelen.

Twee dagen in het teken van brainstorming en creativiteit waarin qua houding en denken over creativiteit een aantal opmerkelijke verschillen zichtbaar werden.

We leven in een beleveniseconomie waar organisaties die in staat zijn, het maakt niet uit wat de dienst inhoud, om belevenissen te bouwen het in deze tijd behoorlijk goed doen. De cultuur van een organisatie heeft meestal een krachtige invloed op de resultaten; het is de lijm die een organisatie bindt. Het is juist dit welhaast ongrijpbare deel van een organisatie dat bijna onmogelijk te kopiëren valt door de concurrentie. Het is dus de bron waarmee organisaties zich positief kunnen onderscheiden.

• Kijk in Nederland eens hoe Rituals zich onderscheid. Franchiseorganisatie of niet, elke medewerker is erop gebrand om de klant de producten te laten ervaren. De winkel daarop prachtig inrichten, is onvoldoende.

“Kijk eens, Leo, hier heb je een dode tor. Lag onder de machine. Hierbij is ‘het beest’ gedood – toch?” Een medewerker laat het dode insectje in de handen van zijn teamleider glijden. De teamleider kan ook niet anders dan erom lachen. Echter, actie ‘Kill the beast’ is door het managementteam ingezet om de moraal rond het schoonmaken van machines en het opruimen van gereedschap op een hoger peil te tillen. De medewerkers nemen de actie voor geen meter serieus, omdat zij zich niet serieus bejegend voelen door het managementteam. Als externe hoor je nog eens wat. Onder andere van de productieleiders die mail vanuit het MT forwarden naar de werkvloer met de teksten als: ‘Lees dit even. Je weet zelf wel of jij je persoonlijk aangesproken moet voelen of niet!’

Een beoordelingsgesprek waar de papieren voor een bepaalde datum ingeleverd moeten zijn bij HR en je geeft pas twee maanden leiding aan deze persoon. De collega die je een passief agressieve e-mail stuurde en je weet gewoonweg dat het verstandig is om even met elkaar rond de tafel te zitten in plaats van een pittige e-mail terugsturen met de nodige cc’s.Of denk aan de stevige feedback die je aan de nieuwe medewerker moet geven die door je leidinggevende als een kroonprins is binnengehaald. Waar dan weer bij hoort dat je hebt besloten dat je de daardoor ontstane spanning binnen je team bij diezelfde leidinggevende aan moet zwengelen.

Ooit bezig geweest met het intrigerende concept ‘talent’? Je kunt daar een aardige boom over opzetten. Wat is talent? Is het aangeboren of is het te ontwikkelen? Iedereen is het erover eens dat het van groot belang is voor organisaties om het aanwezige talent zo optimaal mogelijk te benutten. Eenmaal gelokaliseerd kun je het aanwezige talent cultiveren en daardoor tot betere resultaten komen door het effectief inzetten daarvan.Jammer genoeg wordt talent niet altijd (h)erkent. Of het wordt zijdelings opgemerkt en vervolgens wordt er geen mogelijkheid gezien of gecreëerd om dit talent in te zetten.

C.   Hoe zouden je medewerkers jou karakteriseren?

M.   Als ik zoiets aan mijn medewerkers vraag, dan vinden ze me heel sociaal en menselijk.

C.   Dat is mooi; hoe uit je dat in de praktijk?

M.   Ze vragen hoe hun weekend was en dat soort dingen.

C.   Dat schept altijd wel een band dat soort vragen. Wat voor studie volgen je parttime verkopers eigenlijk en op welke wijze zet je hun expertise in voor de zaak?

M.   ??? – Oh, euh, ha, ja, goede vraag. Ik weet eigenlijk helemaal niet wat ze studeren.

Merkwaardig toch dat we onderzoeken wat iemand kan, weet en wat de talenten en capaciteiten zijn bij binnenkomst bij een organisatie en als we afscheid van medewerkers nemen