Het zoete en duurzame ‘dolce far niente’
Het zit er weer op de vakantie. Om bij te komen, te ontstressen en gezond het nieuwe seizoen in te gaan, had ik mezelf verplicht om vier weken niets te doen. De eerste twee waren makkelijk vanwege een verblijf in Marokko; een prachtig land overigens. De weken daarna was het nodig om door middel van zelfreflectie mezelf ervan te weerhouden om ‘werk’ te verrichten. Het is toch eigenlijk van de zotte dat ik moeite moet doen om ‘niets’ nou ja, bijna niets te doen. Gewoontepatronen blijken hardnekkig en er zijn vast meer mensen die zich herkennen in dit soort van werkverslaving.