Tag: Creativiteit

Competentie- of talentmanagement zijn voor veel organisaties gemeengoed. Op gezette tijden bespreken leidinggevenden en medewerkers hun gedrag, vaardigheden en kennis (competenties/talenten) in relatie tot hun werk, de resultaten en/of het toekomstperspectief. We bespreken de competenties die nog ontwikkeld moeten worden en/of we kijken naar dat waar iemand goed in is. Allemaal prima! Maar is de kans niet groot dat deze gesprekken verzanden in sociale prietpraat?

Sociale prietpraat? Ja, praten over competenties die er wel degelijk toe doen maar waarbij we aan de oppervlakte blijven, omdat we er maar twee of drie keer per jaar over in gesprek gaan. Een gesprek dat zich bovendien in vele gevallen beperkt tot de leidinggevende en de medewerker. En vaak gaat het dan nog om voorbeelden uit de praktijk die recent zijn voorgevallen. Volgens mij missen we zo de kern van de zaak, namelijk wat is de betekenis van de competentie in de context van het team en hoe verhoudt deze competentie zich ten opzichte van de dynamiek waarmee medewerkers dagelijks te maken hebben. Hoe kunnen we dan echt doordringen tot de essentie van een competentie zodanig dat deze ook echt betekenis krijgt in de context van de organisatie, het team? Laat mij dit even verduidelijken aan de hand van de veel gebruikte competentie “samenwerken”.

‘Ja, ik heb alweer een volgend evenement bedacht en dat is het organiseren van een hackathon. Ik wil een unieke beleving neerzetten en dat doe ik in samenwerking met een aantal grote partijen, die aansluiten bij mijn doelstellingen en doelgroep. Ik wil een win-win-win creëren. Voor iedereen die meedoet moet het wat opleveren.’ Ik hap naar adem en denk bij mezelf: ‘fasten your seatbelt’ – waar gaat dit over – wat is in hemelsnaam een hackathon? Het is eind december 2014. Tegenover mij zit, in een veel te rumoerig Amsterdams etablissement, Amal Whyte. Onlangs heb ik haar voor het eerst ontmoet in haar rol als initiator voor een benefietdiner voor Hivos ten bate van het Indonesische eiland Sumba. Dit evenement was onderdeel van een crowdfundingcampagne om het eiland te voorzien van 100 procent hernieuwbare energie.

Vol enthousiasme en energie legt Amal me in het kort uit dat een hackathon meestal een 24-uurs brainstorm is, met een competitief element,

Al decennia lang bedenken organisaties nieuwe ideeën. Workshops, brainstorms, ideeënbussen en managementspreekuren zijn er allemaal op gericht te verbeteren vanuit de expertise van medewerkers. Maar organisaties worden pas meetbaar succesvol en medewerkers werkelijk bevlogen als die ideeën ook echt uitgevoerd worden.

De waarde van ideeën van medewerkers

Onderzoek toont aan dat 82% van alle ideeën van medewerkers voldoende potentie heeft

Mysterieuze titel? Hierbij uitleg. De afgelopen maanden stonden gesprekken die ik voerde voor een deel in het teken van banenverlies. Daar zijn grofweg twee oorzaken voor aan te wijzen: de voortschrijdende automatisering en krimp door de crisis/bezuinigingen. Voorbeelden die ik hoorde zijn:

• Het op handen zijnde afscheid van zo’n 2000 HR-medewerkers door centralisatie van een landelijk overheidsorgaan.
• Bij een andere organisatie kan al langer, door versimpeling van het aanbod aan klanten en automatisering, het werk nu

Levendig herinner ik me een workshop die ik gaf aan een marketingafdeling van een grote landelijke organisatie. Ze waren verantwoordelijk voor de retail en wilden nieuwe invalshoeken voor campagnes. Om inspiratie op te doen, wilden ze kennis maken met lateraal denken en dit integreren in hun werkwijze. Alle collega’s van de afdeling waren aanwezig om gedurende drie uur input te krijgen.

Het heerlijke van op zondagochtend sporten is dat, terwijl ik me aan het zweet aan het werken ben op de cardio apparaten, ik kijk naar het programma Brain Games op National Geographic. Vandaag was er een dubbele aflevering en één daarvan ging over het verschil in de hersenen van mannen en vrouwen. De mannen waren beter in ruimtelijk inzicht en het inpakken van een auto. De vrouwen waren beter in het opvolgen van instructies en het onthouden van gezichten. De strijd eindigde daardoor in een gelijk spel: 2 – 2.

Tijdens een bedrijfsbijeenkomst deze week wordt personeelsleden gevraagd op een etiket in één zin op te schrijven waar hun bedrijf voor staat. Aan het eind van de dag krijgt ieder een fles wijn mee met een van een collega afkomstig etiket. Het levert plezier en mooie uitspraken op. Op menig kantoor hangt ook een scheurkalender. Vaak met mooie oneliners. Hoe harder je rijdt, hoe eerder je in de file staat. Je haalt alleen de trein, als je er daarvoor een mist. Soms tref je de verbeelding van het relationele menselijke gestuntel van tekenaar Peter van Straaten aan. Volgens mij hebben Kees van Kooten en Wim de Bie deze scheurkalendertrend gezet?

Wat Nederlanders (w)eten van duurzaam voedsel: uitkomsten opiniepeiling voedselzekerheid

Een kwart van de Nederlanders maakt zich zorgen dat er in de toekomst ook in Nederland honger geleden zal worden. Maar vooralsnog zijn jongeren vooral bezorgd dat ze dik worden; ouderen zitten meer in over gif of dierlijke virussen in eten. Zowel jongeren als ouderen bestuderen de verpakking op keurmerken voor gezonde keuze, eerlijke handel en diervriendelijkheid, maar uiteindelijk koopt ruim 70% het eten dat lekker smaakt en goedkoop is. Over een ding zijn jong en oud het eens: insecten mogen wel in voedsel verwerkt worden (40% zegt in diervoeding; 25% in voedsel voor mensen), als ze het zelf maar niet hoeven op te eten!