Word eens wat proactiever; en snel een beetje!
Een groot deel van de werkenden in Nederland moet proactiever worden van de leidinggevende of de organisatie. Zo bleek ook weer tijdens intakegesprekken die ik pas voerde. Nu vraag ik me altijd af wat er eigenlijk met proactief bedoeld wordt en dan blijkt dat in het ene geval het als een probleem ervaren wordt dat een medewerker tijdens overleg geen inbreng heeft, terwijl het vermoeden is dat deze barst van de goede ideeën. In een ander geval ontbreekt het aan zelfvertrouwen om een oplossing of idee in te brengen en daarbovenop ontbreekt ook het urgentiebesef om dit wel te gaan doen. “Ik vind het niet zo fijn om in het middelpunt van de belangstelling te staan!” In een ander geval was een medewerker druk bezig om het team dat hij net toegewezen had gekregen op orde te brengen. Hij was net overgeplaatst en had nog geen positie ingenomen in het team van teamleiders. Er werd, vanaf week vier, al een helikopterview van hem verwacht met als logisch gevolg daarvan het aanreiken van oplossingen en verbeteringen. Opvallend is dat de leidinggevende uit deze drie voorbeelden zelf graag willen dat een ondergeschikte iets doet. Wat ‘wil’ deze medewerker eigenlijk zelf?
