We zijn het vergaderen beu!
Herkent u dit? Hollen van vergadering naar vergadering en aan het einde van de dag je afvragen wanneer je eens tijd hebt voor het echte werk? Minder vergaderen klinkt voor velen als muziek in de oren. Het aantal vergaderuren neemt echter niet af, maar juist toe, zeker bij het management. De laatste jaren met maar liefst 20%.
Op veel P&O-agenda’s staan thema’s die te maken hebben met duurzame inzetbaarheid en vitaliteit. Ik erger me aan de term duurzame inzetbaarheid en spreek liever over duurzaam presteren. Ook vind ik de toon erg paternalistisch; we moeten medewerkers duurzaam inzetbaar maken, alsof medewerkers niet duurzaam inzetbaar zijn. Duurzaam presteren is echter wel de uitdaging voor iedere organisatie waarin P&O een sleutelrol kan vervullen. We zullen werk van betekenis moeten creëren zodat medewerkers langer en gemotiveerd aan het werk kunnen blijven en medewerkers hun eigen idealen, motieven en dergelijke, kunnen verbinden aan hun eigen professionaliteit, professionele
Wat me stoort’, zegt Lisa, ‘is dat we als team op resultaten afgerekend worden en dat er niets wordt gedaan met de individuele resultaten. Onze teamleider is echt blind voor wie wat bijdraagt. Ik vind dit dus niet rechtvaardig!’
Een emotionele uitspraak van een gefrustreerde dame. Opvallend is dat bovenstaande uitspraak wordt gedaan tijdens een workshop, terwijl het gehele team in subgroepen van vier aan de slag is met een opdracht. De andere teamleden in de subgroep vallen haar ogenblikkelijk bij. Een ander opvallend detail: de teamleider begeleidt een andere subgroep.
Wat is de reden dat deze uitspraak juist ‘nu’ wordt gedaan? Is dit een kenmerkend en zegt het iets over de aanwezige patronen en cultuur?
