Binnenshuis 't afval scheiden; kiezen tussen ethiek en keukenesthetiek

In het buitenland is me in het nabije verleden meermalen opgevallen dat er op parkeerplaatsen diverse containers staan waarin verschillende soorten afval gedeponeerd worden. Ik kon al op mijn klompen aanvoelen dat dit ook ooit in Nederland zou worden geïntroduceerd. We lopen hier ietwat achter. Nu woon ik in een vrij vooruitstrevende stad op het gebied van gescheiden afvalinzameling en in de afgelopen maanden werden de bewoners in mijn wijk door de gemeente getrakteerd op twee duurzame feiten. In de wijk kregen we er allemaal een derde grote afvalbak bij – een blauwe, naast de groene en grijze - voor het verzamelen van oud papier. Zo’n 100 meter van mijn huis blinkt sinds kort een container waar plastic in gedeponeerd dient. Nu weet ik niet hoe groot uw keuken is, maar de mijne is klein. Daarbij ben ik zeer gesteld op een praktische inrichting zonder al te veel tierelantijnen en overbodige frutsels. In deze keuken staat een kleine afvalbak. Op de verwarming prijkt een papieren zak waar oud papier in gaat en ja, waar moest ik met het plastic naartoe? Help! Een dilemma. Aan de ene kant liep ik al een eeuwigheid rond met een schuldgevoel, omdat ik te weinig deed aan het scheiden van afval. Aan de andere kant wil ik een schone en esthetisch verantwoorde keuken.

 Inmiddels hangt er toch elke week een zak aan de knop van de verwarming waarin het plastic verdwijnt. De keuze maakt me in één slag fanatiek. Ik ben geconfronteerd met nieuwe afval feiten, nadat ik me verdiept heb in wat er wel en niet in de container mag. Plastic waar een stukje papier opzit, kan namelijk niet in de verzamelcontainer. Ik erger me inmiddels groen en geel aan fabrikanten die materiaal op materiaal plakken. De kleine deksel kan wel in de zak het grootste deel van de verpakking moet in de gewone afvalbak. Het is lastig om alle papier van het plastic te weken en daarbij gaat het mij niet om de hoeveelheid tijd die daarin gaat zitten. Het is namelijk onmogelijk om duurzaam te handelen, omdat je ten eerste een hoeveelheid warm water nodig hebt om het papier eraf te weken. Ten tweede moet daarvoor moet de verwarmingsketel draaien. Die ten derde is aangesloten op het elektriciteitsnet. En als het papier van het plastic geweekt is, dan kunnen de lijmresten ertoe leiden dat het stuk afval alsnog ongeschikt is voor de verzamelcontainer.

 Beste fabrikanten, willen jullie alsjeblieft verpakkingen creëren die uit één materiaalsoort bestaan, zodat wij allemaal fanatiek afval kunnen scheiden? Bij voorbaat dank!

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Bart Remmerie
Dag, als vrijwilliger bij het Gents Milieufront organiseer ik op 2 mei een dubbele presentatie rond de medische gevolgen/gevaren van plasticizers (Petra De Sutter) en microfibers/herbruikbare bekers (Jeroen Vereecke). Dit is in samenwerking met de Universiteit Gent en past in 1 van onze objectieven om afvalloos leven te stimuleren. We zijn momenteel bezig de campagne op te zetten en zoeken naar leuke foto's die we gratis kunnen gebruiken voor onze affiche. Is het voor jullie ok om eventueel de bovenstaande foto (die 3 flessen die samen het recyclage teken vormen) te gebruiken? Alvast dank.