Onlangs was ik aanwezig bij een netwerkbijeenkomst waar verschillende sprekers het onderwerp duurzaamheid aanraakten in hun lezingen. Daarna was er natuurlijk gelegenheid om aan het aanwezige panel vragen te stellen. Eén van de vrouwelijke aanwezigen in de zaal maakte hier handig gebruik van door een elevator pitch over haar bedrijfsactiviteiten af te steken. De dame, die een eigen evenementenbureau heeft, vertelde dat ze in de afgelopen maanden was gevraagd het jaarlijkse bedrijfsuitje, voor een onderneming, die haar in de afgelopen jaren vaker in de hand had genomen, goedkoper aan te kleden. Het leek het bedrijf wel een goed idee om iets met ‘maatschappelijke betrokken ondernemen’ te doen. Aansluitend bij de MVO- en MBO-gedachte had ze voorgesteld om met het personeel een dag lang het strand in de omgeving op te gaan ruimen en activiteiten met gehandicapten uit stad te gaan doen. Zo geoffreerd, zo gedaan. De dag was een groot succes en het had de nodige impact, nog steeds, op het personeel.
Kijk, dat die dag de nodige impact heeft, dat is voor mij volkomen geloofwaardig. Maar bij de impact daarvan op verantwoordelijk ondernemen en duurzaamheid die dit uitje had, zet ik mijn vraagtekens.
Maatschappelijk Betrokken Ondernemen (MBO) is pas geloofwaardig, wanneer management en medewerkers zich duurzaam betrokken voelen bij de maatschappelijke activiteiten. Het uitje dient direct een spin-off te krijgen door het invoeren van maatregelen in de organisatie die blijvende betrokkenheid garanderen bij het strand en de gehandicapten. Anders is er sprake van Ratelbandachtige NLP-activiteit die zich kenmerkt door een eenmalige fantastische impuls die de tongen gedurende een week losmaakt. Daarna is het effect verloren; verdwenen als een druppel in de zee…..
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>