Verharding versus duurzaam HR

Het is vrijdagmiddag. In de binnenstad ben ik op weg naar een afspraak, een biertje in een kroeg. De jongeman die mijn pad kruist, kijkt verrast:´He Bert, goed dat ik je tegen het lijf loop, ik wilde je al bellen.
Ha Job, je kunt me nog steeds bellen natuurlijk, maar nu we elkaar toch zien…
(gevat als altijd). Waar wilde je me over bellen?
Jij hebt me ooit gecoacht weet je nog, wanneer was dat?
Dat is toch al heel lang geleden, 2005/2006? Hoezo?
Je moet weten, ik ben ontslagen en er wordt gezegd dat ik onvoldoende gedragsverbetering heb laten zien na dat coachingstraject met jou (waarna een pijnlijk verhaal volgt over een totaal onverwachte mededeling).Wacht even, wij hebben toch afrondend een driehoeksgesprek gevoerd destijds. Ik zal het eens nakijken, je hoort van me. Sterkte. Je hoort van me.'

De naam in dit verhaal is gefingeerd, het verhaal is echt gebeurd. Het coachingstraject blijkt zich vijf jaar gelden te hebben afgespeeld. Ik weet nog dat ik destijds de voorwaarden goed heb afgekaart, omdat ik vanuit mijn rol als coach wil voorkomen dat vertrouwelijkheid in de relatie coach en gecoachte is gewaarborgd.
Dit voorval is geen op zichzelfstaand verhaal. Ga eens aan tafel zitten met een willekeurige groep mensen vanuit verschillende organisaties en al snel vallen termen als fusies, inkrimping, reorganisatie en boventalligheid. Verandering is een constante en van alle tijden. Daar kan ik mee leven, tot zover niks aan de hand. Vaste structuren worden echter in hoog tempo steeds meer vloeibaar en onze werkomgeving vraagt toenemend het vermogen om met onzekerheid om te kunnen gaan. Waar ik me aan erger is het reorganisatiegemak in tal van vaak wat grotere organisaties. Bij beursgenoteerde bedrijven staan reorganisaties gelijk aan stijging van de aandelen. Het lijkt of we uit het oog verliezen dat we praten over mensen. Elkaar in vertrouwen aanspreken over wat gaat goed en wat kan beter kan, vooral doen! Maar alsjeblieft, heb het niet alleen over afrekenen en targets; dan wordt het zo geestdodend. En wat te denken van diegenen die buiten het arbeidsproces vallen. Voor je het weet, ben je onderdeel van een cohort en word je, strak gebudgetteerd, aanbesteed. Laten we de menselijke maat niet uit het oog verliezen. Ik geloof in het achterhalen van de individuele kwaliteiten van mensen, met oog voor resultaat. Waar ik niet in geloof is in het afschrijven van mensen met talenten, met mogelijkheden en vaardigheden. We moeten niet naar 'zoek het zelf maar uit', zoals de klant die bij een doe het zelf zaak komt. Hij vraagt aan een medewerker: ´Kunt u mij even adviseren', waarop de medewerker antwoordt: ´Doe het zelf´.