Angst voor Vergrijzing zwaar overtrokken!

Vergrijzing voor en vergrijzing na, ik hoor niks anders meer. Toch begrijp ik iets niet; de vergrijzing schijnt veel problemen met zich mee te brengen op de arbeidsmarkt. Organisaties zijn bang dat er niet voldoende instroom is van jong talent, dat kennis niet tijdig overgedragen kan worden, dat ouderen te duur worden, etc etc. Tegelijkertijd zijn er nog nooit zoveel studenten in het hoger onderwijs geweest als momenteel en deze trend lijkt zich alleen maar door te zetten, mede door de instroom van multiculturele studenten. De internationale arbeidsmarkt is nog nooit zo flexibel geweest als hedendaags, Indiërs worden bij bosjes ingevlogen door bekende multinationals, Poolse uitzendbureaus schieten als paddenstoelen uit de grond, en echt niet meer alleen maar voor het plukken van tomaten. Bovendien hoor ik elke senior die ik ontmoet zeggen dat hij of zij helemaal niet klaar is om met pensioen te gaan, mensen worden tegenwoordig zo oud dat niemand erop zit te wachten om op hun 65e al achter de geraniums te gaan zitten.

Daarbij moeten we ook niet vergeten dat de toenemende automatisering van taken en functies ook een heleboel functies gaat vervangen, wellicht niet volledig maar het kan met minder mensen.

Wat betreft de instroom van jong talent begrijp ik ook niet waarom organisaties nog steeds niet allemaal gebruik maken van het feit dat deze studenten steeds minder vaak naar school hoeven. Naarmate de studie vordert wordt er steeds minder college gevolgd. Een studieweek van maar 20 uur is geen uitzondering vanaf het 3e studiejaar. De rest van de week wordt er gewerkt. Punt is dat veel studenten werken in baantjes waarvan ik me afvraag of die nou zo goed zijn voor de ontwikkeling van jong talent. Aan de andere kant klagen werkgevers dat ze moeite hebben om jong talent binnen te halen, dat is logisch want die zijn druk bezig met het afwassen van bierglazen en het voeren van vervelende telefonische verkooppraatjes om iets bij te verdienen. Ziet u de mismatch op dit gebied? Het is net als met die drenkeling die in een zoete zee dobbert en vervolgens roept dat hij dorst heeft.

Global Talents, een recruitment bureau gespecialiseerd in jong talent, helpt organisaties om tijdig en op een duurzame manier voldoende instroom van jong talent te bewerkstelligen. Zij bewijzen dat de vergrijzing helemaal niet zo eng is als wordt gedacht. Het gaat er bij hen meer om hoe je met alle ingrediënten omgaat die de arbeidsmarkt tot zijn beschikking heeft.

Wat betreft de Senioren; nog een puntje van miscommunicatie, Ouderen en jongeren schijnen niet samen te kunnen werken.... Onzin natuurlijk. De vraag is hoe laat je deze samenwerken. Jong talent wil graag begeleiding en omringt zich binnen het bedrijfsleven graag met ervaren medewerkers. Oudere medewerkers daarentegen hoeven zichzelf niet zo nodig meer te bewijzen en zouden zich prima kunnen inzetten om jong talent te begeleiden en te coachen. Zo zorg je dat kennis op een duurzame manier wordt overgedragen en creëer je ook voor de, soms, onzekere senior een prettig werkklimaat waarbij hij/zij zich gewaardeerd en erkent voelt.

Daarom vraag ik me af of de vergrijzing nou echt een demografisch probleem is of dat het puur ons gebrek is om een dusdanig efficiënte arbeidsmarkt te creëren dat we daadwerkelijk al het talent dat we tot onze beschikking hebben effectief in te zetten?

Ik ben benieuwd of ik de enige ben die niet zo pessimistisch is over alle demografische ontwikkelingen.